(147) Kölesine Lanet Edip De Onu Azad Eden Kimse

319— Hazreti Âişe haber vermiştir ki, (babası) Ebû Bekir, bir köle­sine lanet etti. Bunun üzerine Peygamber (Salkıllahü Aleyhi ve Sellern) şöyle buyurdu:

«—Ey Ebû Bekir, çok lanet edenler ve çok sadık olanlar (nasıl bir-leşebilir?) Hayır, Kabe'nin Babbi hakkı için olamaz.»

Peygamber bu sözü iki defa, yahud üç defa söyledi. Hazreti Ebû Be­kir de o gün, bir kölesini azad etti; sonra Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) 'e gelip dedi ki:

— Artık bir daha lanet sözüne dönmeyeceğim.[630]

Hz. Ebu Bekir (Radiyallahuanh), en küçük duraklama ve tered-düd göstermeksizin Hz. Peygamber Efendimizden ne sadır olmuşsa derhal onu kabul etmişler ve tasdik buyurmuşlardır. Bu yüksek teslimiyet vasıfla­rına binaen, Peygamber Efendimiz ele kendilerine «Şıddîk» lâkabını ver­mişlerdi. Böyle üstün bir niteliğe sahip olandan, beşeriyet icabı bir defa çı­kan, lanet olsun, sözünün asla kendilerine yakışmadığını Peygamberimiz ihtar etmişlerdir. O da yaptığı kusura keffaret olmak üzere hemen kölesini azad etmiş ve bir daha böyle: bir söz söylemeyeceğini Peygamber Efendi­mize bildirmiştir. Hata şekli ile dahî olsa, ashab-ı kiramdan buna benzer hareketlerin sudur etmesi, hadîslerin vuruduna sebep teşkil ederek bize ders olmaktadır. Bize yol gösterme bakımından birer lütuf vesilesi oluyorlar.[631]